Mam najlepszą przyjaciółkę, z którą przyjaźnimy się od przedszkola. Uczyliśmy się w równoległych klasach w tej samej szkole. Chodziliśmy razem do tych samych klubów i sekcji. Zawsze postrzegałam jej mamę jak własną ciocię.
Moja mama również była dla Marii jak jej własna. W dzieciństwie spędzałyśmy dużo czasu w moim domu. Moja mama zawsze świetnie gotowała i piekła ciasta, bułeczki i pączki.
Spędzałyśmy czas razem, grając w gry i jedząc ciasta. Ale z upływem lat Maria i ja dorosłyśmy. Ukończyłyśmy uniwersytet. Pomimo że studiowałyśmy w różnych miastach, nasza więź nie zgasła. Nadal utrzymywałyśmy kontakt, korespondowałyśmy i dzwoniłyśmy do siebie. Wysyłałyśmy nawet listy.
Wszystko to nie przeszkodziło nam w budowaniu naszych własnych życi osobistych, a później kariery. Jednak pewnego dnia Maria wyszła za mąż jako pierwsza z nas. Daniel stał się dla niej prawdziwą miłością jej życia. Wszystkie poprzednie chłopaki, których miała, bledły w porównaniu do niego.
Nigdy wcześniej nie widziałam mojej przyjaciółki w takim stanie. Nie była w swoim pierwszym związku, ale nigdy nie widziałam w jej oczach takiej miłości. Po prostu uwielbiała Daniela. Był nieco starszy i miał ustabilizowane życie.
Dobrze płatna praca, samochód i miłe prezenty sprawiły, że Maria była zachwycona. W tamtym czasie ja również byłam w związku, więc razem z moim partnerem zostaliśmy zaproszeni na ich ślub.
Już wtedy zauważyłam, że Daniel zachowywał się dziwnie. Wydawało się, że jest tak samo zakochany w Marii, jak ona w nim, ale gdy tylko odwracała się na chwilę, jego spojrzenie wędrowało w stronę innych dziewczyn.
Było wiele sygnałów alarmowych. Rok później przypadkowo spotkałam Daniela z inną dziewczyną. Nie próbował się ukrywać. Stali na głównej ulicy. Oczywiście, nasze miasto jest duże, więc prawdopodobieństwo takiego spotkania było niewielkie.
Ale fakt pozostawał faktem. Nie było wątpliwości. Nie tylko trzymał ją za rękę, ale również całowali się romantycznie. Zwykłe tłumaczenie, że to była jego siostra, nie działało tutaj.
Nie musiałam długo zastanawiać się, co robić. Maria zawsze była dla mnie jak siostra. Postanowiłam powiedzieć jej wszystko. Ale nie mogłam nawet sobie wyobrazić, jak moja przyjaciółka zareaguje.
Sądziłam, że będzie płakać lub być zdenerwowana, że podejrzewała to od dawna. Ale fakt, że zaczęła na mnie krzyczeć i oskarżać mnie o kłamstwa, był prawdziwym zaskoczeniem. Maria uciekła w histerii, a kilka godzin później zadzwoniła do mnie, rzucając jeszcze bardziej obraźliwymi słowami.
Okazało się, że Daniel zaczął jej mówić, że się w nim podkochuję. A od ślubu zaczęła mu podpowiadać intymność w każdy możliwy sposób.
Ale mąż Marii był wierny! Nigdy nie dał się nabrać na moje jednoznaczne sygnały ani nie uległ im. Zawsze stanowczo mówił “nie”. I oczywiście, jako kobieta, byłam tym bardzo urażona, więc postanowiłam zemścić się na nim i go oczernić.
Maria, nazwała mnie “zazdrosną kobietą o lekkich obyczajach”, rozłączyła się ze mną i zablokowała mnie wszędzie, gdzie tylko mogła. A mama Marii już mnie nie pozdrawia. Zarówno ona, jak i moi rodzice nadal mieszkają niedaleko siebie.
Minęło trzynaście lat od tamtej rozmowy. Maria i Daniel wciąż są razem. Wspólni znajomi mówią mi, że mąż Marii coraz bardziej bezczelnie ją zdradza co roku. Ale ona wciąż tego nie dostrzega. Albo po prostu nie chce.
Z mojego własnego doświadczenia nauczyłam się, że nie warto mówić prawdy. Okazało się, że nikt nie potrzebuje tej prawdy.
Wiele osób dzieli się z nami swoimi historiami, aby dowiedzieć się, co inni o tym myślą. Jeśli masz swoją opinię lub sugestię dotyczącą tej historii, proszę napisz ją w komentarzach na Facebooku.
