Wydaje mi się, że zakochałam się w bracie mojego męża. Z mężem jesteśmy razem już 7 lat. Kiedy jego brat pojawił się w naszym życiu, zaczęła zdawać sobie sprawę z tego, że chyba tak naprawdę nie kocham mojego męża.
Mój mąż jest leniwy, nudny, codziennie spędza czas grając w gry i leżąc na kanapie. W weekendy zazwyczaj imprezuje, a ja razem z nim.
W domu mąż również niechętnie pomaga w obowiązkach. Jego brat jest zupełnym przeciwieństwem. Aktywny, wszechstronny, inteligentny…
Gdy z nim rozmawiam, czuję jakbym się rozpływała. To właśnie z nim chciałabym dzielić moje życie, rozwijać się, uczyć się nowych rzeczy. Kiedy nie jesteśmy razem, czuję się bardzo samotna.
Nie jestem pewna, czy zauważa on moje uczucia, ale mam wrażenie, że są one nie do przeoczenia. Nawet mój mąż wie o mojej sympatii do jego kuzyna, ale nie przywiązuje do tego uwagi.
Nie wiem co powinnam zrobić. Na samą myśl, że do końca życia będę musiała tak żyć, czuję się strasznie. Mam 27 lat. Nie mam dzieci, a nawet nie chcę ich mieć z moim mężem, aczkolwiek wiem, że powoli nadchodzi na to czas.
