Mamy bardzo trudną sytuację w naszej rodzinie: moja matka nie komunikuje się z synem i nic mu nie daje, a ja kocham mojego brata, ale z powodu mojej matki nie mogę się z nim normalnie komunikować.
Mój brat jest sześć lat starszy ode mnie. Andrzej i ja zawsze mieliśmy dobre relacje, odkąd byliśmy dziećmi. Teraz nadal rozmawiamy, choć moja mama jest temu przeciwna, więc ukrywam to przed nią.
Rzecz w tym, że mój brat nie posłuchał jej rady, a ona nadal jest na niego obrażona. Nie rozmawiają od siedmiu lat.
Nasza mama ma trudny charakter, jest osobą przyzwyczajoną do tego, że wszystko jest tak, jak ona postanowi, a Andrzej odważył się postąpić wbrew woli mamy – ożenił się z dziewczyną, która jej się nie podobała.
Matka powiedziała wtedy do brata: “Wybieraj – albo ja, albo ona”. I nie żartowała! Andrzej po prostu wstał i wyszedł, pokazując, co wybrał. Po tym mama w ogóle przestała komunikować się z bratem. Teraz żyje tak, jakby nie miała syna i nigdy go nie miała.
Andrzej ożenił się i ma dwójkę dzieci, których nasza mama nigdy nie widziała. Nie rozumiem, jakie trzeba mieć serce, żeby nie chcieć zobaczyć swoich wnuków! Utrzymuję kontakt z moimi siostrzeńcami i staram się pomagać rodzinie brata w każdy możliwy sposób, ponieważ nie jest im łatwo. Wynajmują mieszkanie i tylko mój brat pracuje, jego żona jest na urlopie macierzyńskim z najmłodszą córką.
Dlatego kupuję im ubrania, zabawki, słodycze. Czasami przynoszę im jedzenie. Brat o nic nie prosi, ale widać, że jest im teraz bardzo ciężko. Nie mogę jednak pomagać im często i na poważnie, ponieważ niedawno wziąłam mieszkanie na kredyt i teraz muszę spłacać miesięczne raty.
Niedawno nasza mama otrzymała spadek po dalekim krewnym. Było tam mieszkanie i domek letniskowy, wszystko w innym mieście. Mama pojechała tam i wystawiła wszystko na sprzedaż. Od razu powiedziała, że da mi wszystkie pieniądze na zamknięcie kredytu.
Wiadomość jest dobra, ale nie mogę przyjąć tej pomocy. Oprócz mnie mama ma jeszcze syna, któremu jest trudniej niż mnie, a on ma dzieci. Byłoby sprawiedliwiej, gdyby mama podzieliła pieniądze między nami. Ułatwiłoby to życie mnie i mojemu bratu.
Ale moja matka nawet nie rozważa takiej opcji i zabroniła mi wspominać o moim bracie. Milczę, bo nie chcę, żeby mama przestała ze mną rozmawiać, bo wtedy zostanie sama.
Ogólnie rzecz biorąc, nie wiem, co teraz zrobić. Wziąć pieniądze i podzielić się nimi z bratem – wtedy nie będę w stanie pokryć pożyczki, mama będzie miała pytania, a jak dowie się prawdy, to na pewno przestaniemy rozmawiać.
Wziąć pieniądze i nie powiedzieć bratu – nie mogę tego zrobić, to nie fair wobec niego i jego rodziny, a nie chcę psuć naszych relacji. Odmówić przyjęcia pieniędzy – muszę to zrobić w sposób, który nie urazi mojej matki.
Jestem zdezorientowana, nie wiem, co robić. Żadna opcja nie jest idealna, nie wiem już, co myśleć. A czas ucieka, muszę podjąć decyzję.
Wiele osób dzieli się z nami swoimi historiami, aby dowiedzieć się, co inni o tym myślą. Jeśli masz swoją opinię lub sugestię dotyczącą tej historii, proszę napisz ją w komentarzach na Facebooku.
